W poprzednim poście opisałem szablon modelu biznesu BMC oraz Lean BMC. Z
jakich elementów się składa i rolę tych elementów w budowanym modelu. Teraz przedstawię jak taki model zbudować i
od czego zacząć.
Jakie są potrzebne do tego narzędzia i jaki powinien być skład
zespołu projektowego.

Najprostszym
narzędziem jest kartka papieru, z narysowanym szablon modelu biznesu (BMC) z wydzielonymi 9 pól jak na rysunku obok. Jakiej wielkości zależy od wielkości zespołu projektowego. Jeżeli jest większy niż 2 osoby to proponuję format A2, A1, który wieszamy na ścianie. Skład zespołu powinien być jak najbardziej interdyscyplinarny. Jeżeli zespół jest liczny i zakładamy, że plan pracy nad
szablonem będzie dłuższy wtedy warto zmienić ten szablon rys. poniżej.Celem tego wzoru szablonu, jest wykonanie iteracyjnych modeli biznesu, które albo chcemy

przemyśleć w dłuższym okresie czasu, albo zespół równolegle pracuje nad różnymi wersjami modelu biznesu lub różnymi jego wariantami. Należy opisać szablon jak w nagłówku.
Uczestników
projektu modelowania biznesu wyposażamy w szablon pokazany niżej, wspomagający opis bloków i karteczki post-it
oraz narzędzia do pisania. Karteczki powinny być w różnych kolorach wg legendy, którą ustalą uczestnicy projektu. Narzędzia do pracy już mamy więc zaczynamy.

Pamiętamy o tym aby NIE PISAĆ bezpośrednio na szablonie, chyba że model opracowujemy sami, ale nawet wtedy radzę nalepiać karteczki. O narzędziach programistycznych pisałem w poprzednim poście. Tutaj dodam jedynie link do szablonu modelu na platformie prezi. Jeszcze jedno karteczki opisujemy w sposób hasłowy, bez rozpisywania się, na początku mogą być to domysły i
życzenia. W trakcie pracy nad budową te fiszki będą się zmieniały. Nie
jest to obszerne opracowania, ale materiał jaki wykorzystamy później.
Model biznesowy koncentruje się na opisie architektury całego rozwiązania i wartości jaką jest w stanie ten projekt dostarczyć – dla klienta oraz dla firmy. W początkowej fazie
budowania bloków będą opisy to domysły lub przede wszystkim domysły, jeśli
tworzymy jakiś model od początku. Szablon oferuje całościowy obraz modelu
biznesowego na jednej kartce papieru, stanowiąc punkt odniesienia dla członków
zespołu i jednocześnie kartę wyników umożliwiającą monitorowanie kolejnych
iteracji i zwrotów, które są efektem zmian dokonywanych w modelu
biznesowym. Propozycje powinny być sformułowane na tyle precyzyjnie, aby
członkowie zespołu nie mieli problemów z ich zrozumieniem. Mamy nasz szablon na ścianie zgromadziliśmy zespół i zaczynamy budowę modelu. Zaczynamy, no własnie od czego ?To zależy od nas i naszego tzw.focusu. Jeżeli jest to model biznesu nowo powstającego to można zacząć, albo od propozycji wartości, albo od opisu klientów.
1) Wychodzimy od propozycji wartości, opisujemy
jakie i jak rozwiązuje ona jego problemy, jaki produkty usługi oferujemy dla danego segmentu. Określamy stan zasobów jakie są nam potrzebne, jakie są kluczowe
działania i jakich partnerów potrzebujemy. Jaką mamy strukturę kosztów i strukturę przychodów.
2)Stwierdzamy,
że najważniejszym elementem są niezaspokojone potrzeby klientów, które
rozpoznaliśmy i chcemy je zaspokoić. Opisujemy naszych klientów ze względu na
np. wiek, płeć, miejsce zamieszkania, zarobki, co jest dla nich ważne. Kto
będzie naszym wzorcowym klientem. Jaki to jest rynek masowy, czy niszowy.
Analizujemy jak mogłaby wyglądać propozycja wartości, która te potrzeby
zaspokoi oraz ile są oni skłonni za to zapłacić.
3) Definiujemy nasze zasoby: know-how, wartości intelektualne, środki trwałe, WNiP, jakie mamy zasoby ludzkie i organizacyjne.
Zasoby,
które pozwolą nam zbudować propozycję wartości i rozwiążą problemy lub potrzeby
klientów.
4) Najważniejsze są koszty, a właściwie ich cięcie, zachęcimy dużo więcej klientów oferując im bardziej atrakcyjną cenę. Co przełoży się na zbudowania minimalnej propozycji wartości (MVP). Angażujemy kluczowych partnerów. Budując MVP, jaka rozwiązuje potrzeby klienta nie zaangażujemy się finansowo, przekraczając budżet.
5) Firma ma kanały dystrybucji i klientów, chce to
wykorzystać i zaoferować im nową
propozycję wartości. Wykorzystuje zasoby, które posiadają partnerzy lub po
prostu oferuje partnerom kanały
dystrybucji. Wspólnie z nimi może też zbudować nową propozycje wartości. Ograniczając koszty związane z jej wytworzeniem, ale dzieląc się zyskiem.
Widzimy, więc, że blok od którego zaczynamy budować nasz
szablon modelu biznesu, zależy od nas, od tego czym dysponujemy, co chcemy
osiągnąć, jakie pomysły realizować. Generalnie każdy sposób jest dobry.
Pamiętamy, przy tym, że tylko model, pierwsze podejście nie jest od razu
końcowym modelem. Muszą być i będą kolejne iteracje. Modele można później na siebie
nakładać, łączyć, czy też mogą nawzajem się wykluczać. Podczas
eksperymentowania i sprawdzanie podczas rozmów z klientami i innymi osobami,
którym im model przedstawimy mogą powstać kolejne zmiany. Model poddawany
kolejnym ewaluacją jest najbardziej pożądany, bo jest sprawdzony. Wniosek jest taki testuj, sprawdzaj rób badania, angażuj klientów, ale nie bez końca.
Perfekcja jest osiągnięta nie wtedy, kiedy nic już nie można dodać, ale wtedy gdy nic nie można odrzucić.
Antoine de Saint-Exupery