Lean Canvas Model – bezzasobowy model biznesu – business model for start-up

Tytuł tego posta, mówi dokładnie o tym do jakich celów ten zmodyfikowany Business Model Canvas (BMC) może być stosowany. Autorem tej propozycji jest Ash Maurya, który inspirował się BMC. Lean Canvas – wyszczuplony szablon biznesu to prostu ten sam schemat, ale w którego komórkach wpisujemy tylko najistotniejsze elementy naszego e-startupu. Pomijające takie jak zasoby czy kluczowych partnerów.

Pomysłodawca dostrzegając problem na rynku dotyczący pewnego segmentu klientów, reaguje na to tworząc nowe rozwiązania. Najczęściej jest to program i/lub rozwiązanie mobilne, które tak naprawdę nie wymagają posiadania przez firmę infrastruktury i zasobów. 

Budujemy model wokół dwóch podstawowych tematów (1) problem i (2) rynek, których spoiwem pozostaje unikalna propozycja wartości (3). To, co ma podstawową wartość w takim sposobie myślenia, to podejście od strony klienta i jego potrzeb. Jednakże taka kolejność nie jest nam narzucona, możemy tutaj poeksperymentować czy rozwiązanie (produkt;4)  przed UPW(3), czy też odwrotnie. Każdy może przyjąć swoje stanowisko, dla mnie taka kolejność problem (1), UPW(3), a następnie narzędzie(4) jest bardziej logiczna. Czyli komunikujemy klientowi, że rozwiązaliśmy jego problem za pomocą hasła o korzyści, a później pokazujemy mu narzędzie czyli w naszym wypadku rozwiązanie (4). Pamiętając, że wcześniej zbudowaliśmy przewagę konkurencyjną tworząc coś, co trudno skopiować lub kupić.

Rozwiązanie (4) mówi co sprzedajemy/udostępniamy,  a unikalna propozycja wartości (3) to korzyść jaką ma klient. Jest to dla mnie kluczowy element w Lean Canvas. Określa postrzeganie produktu w przez użytkowników.

Przewagą takiego modelowania nad BMC jest to, że nie wymaga dokładnego formatowanie, model ma być użyteczny, powinien powstać podczas jednej sesji i tak będzie się później zmieniał. Może i powinien być również Lean Canvas stosowany w tych wszystkich przypadkach mających podobną co do rodzaju propozycję wartości np. w osobistych usługach itp. Na początku nie pracujemy nad kosztami i przychodami, ale nad kluczowymi aspektami modelu. Pracując nad realizacją modelu, wracamy do niego co jakiś czas i jeśli coś się zmieniło aktualizujemy model. 
Jak pracujemy: w zależności od tego czy pracujemy w zespole czy sami takie wybieramy narzędzia. Podstawą jest kartka papieru na której narysujemy 9 bloków z których składa się model. Wielkość kartki zależy od wielkości zespołu :). W odpowiednie bloki wpisujemy nasze domysły, propozycje lub gdy arkusz jest większy to przylepiamy karteczki post-it z naszymi propozycjami. Zasada jest taka aby nie zostawiać "sierot", każda karteczka ma mieć relację z inną. Więcej na ten temat w osobnym poście. UWAGA JEST TAKA ZASADA NIE PRACUJ WIĘCEJ NIŻ 1,5h w jednej sesji.

Model LC wykorzystuje w swojej koncepcji naturalną logikę biznesu - problem-solution. W centrum zainteresowania jest problem czyli człowiek. Model jest elastyczny - nie zamyka nas w strukturze zasobów i organizacji, ale pozwala ciągle myśleć i definiować problemy istotne dla człowieka. Jednakże to na twórcy spoczywa zasadnicza odpowiedzialność, jak te problemy rozwiązać, klient mimo wszystko jest w tej drodze "jak rozwiązać" pomijany. 

Tak jak pisałem w poście dotyczącym BMC, poprzez LC łatwiej się można będzie komunikować z inwestorem i partnerami, prostą strukturę modelu można ogarnąć jednym rzutem oka. W trakcie dyskusji łatwo można odwołać się do konkretnego bloku w modelu niż do strony kilkudziesięciostronicowego dokumentu.