Horyzont 2020 - jak wybrać konkurs, zarejestrować i złożyć wniosek ?

    Kontynuując temat PR H2020, który opisałem w poprzednich postach pierwszym na temat idei Programu Ramowego H2020, a drugim na temat Instrumentu MSP. Przedstawię w tym poście, jak szukać, zarejestrować się i złożyć wniosek w Participant Portal (Portalu Uczestnika).

   Głównym narzędziem, za pomocą którego zapoznajemy się z konkursami, rejestrujemy się i składamy wnioski (proposal), jest Portal Uczestnika .

Jest to system zarządzania naszymi danymi i wnioskami w ramach Horyzontu 2020. Pozwala nam komunikować się z Komisją Europejską,  a właściwie z jej agendą Executive Agency for Small and Medium-sized Enterprises (EASME). Umożliwiającymi rejestrację beneficjentów i ekspertów (ECAS) oraz autoryzację ich roli/funkcji w projekcie. Rejestracja nie jest konieczna, jeśli chcemy tylko przejrzeć dostępne tematy czy zapoznać się z dokumentacją. Konieczna jest w momencie składania projektu do konkursu. A zatem jak zgłosić swój projekt do konkursu?

Krok 1. Odnalezienie konkursu i zdefiniowanie tematu. Jeżeli mamy już jakiś ciekawy pomysł albo chcemy zobaczyć, na jakie projekty jest teraz zapotrzebowanie, zaczynamy od odwiedzenia Portalu Uczestnika programu Horyzont 2020. Dopasowujemy konkurs do pomysłu albo pomysł do konkursu. Z górnego menu wybieramy Funding Opportunities następnie w menu po lewej stronie H2020 i otwiera się lista z tematami. Jeżeli chcemy realizować nasz pomysł samodzielnie (nie w konsorcjum), to jest ograniczony wybór celów tematycznych. Musimy wybrać je opisanego w poprzednim poście Instrumentu MŚP. Aby to zrobić, przechodzimy na dół strony i klikamy w słowo here na końcu zdania. Otworzy nam się lista wszystkich tematów z zakresu H2020. Następnie wyszukujemy na liście SMEInst i po kliknięciu mamy wszystkie tematy dla MŚP, które mogą, ale nie muszą być realizowane w konsorcjum.

Krok 2. Samodzielne wystąpienie lub szukanie partnerów. Jeżeli mamy pomysł, który w żaden sposób nie pasuje do Instrumentu MŚP, który pozwala na samodzielne aplikowanie do konkursu, to pozostaje nam poszukać jego zakresu w pozostałych tematach. Trzeba jednak pamiętać, że wtedy musimy działać w konsorcjum złożonym z minimum 3 przedsiębiorstw, każde z innego kraju członkowskiego lub stowarzyszonego. Członkami konsorcjum mogą być również instytucje naukowo-badawcze.

Krok 3. Założenie konta i rejestracja firmy. Aby wypełnić wymagane dokumenty aplikacyjne i złożyć je elektronicznie, najpierw musimy zarejestrować się na Portalu Uczestnika, klikając Register w górnym menu. Osoby aplikujące po raz pierwszy muszą wcześniej otworzyć osobiste konto w Systemie Uwierzytelniania Komisji Europejskiej (ECAS). Aby zarejestrować firmę, z górnego menu wybieramy How to participate, gdzie dowiemy się krok po kroku jak to zrobić. Jeśli nie chcemy czytać, klikamy w menu po lewej stronie Beneficiary Register. Do rejestracji należy przygotować podstawowe dane firmy oraz mieć pod ręką informacje na temat wyniku finansowego oraz zatrudnienia. Podczas wypełniania formularza firma jest sprawdzana pod kątem spełniania kryteriów dla MŚP. Wpisane dane są zachowywane, po weryfikacji firma uzyskuje indywidualny numer PIC i tym numerem jest identyfikowana w systemie.

Krok 4. Złożenie wniosku. W ramach programu Horyzont 2020 wnioski są składane elektronicznie za pomocą Portalu Uczestnika. W tym celu – po zarejestrowaniu firmy – z górnego menu wybieramy My Area, a następnie My proposals i szukamy wybranego konkursu. Udostępniane są tu wszystkie dokumenty związane z konkursem, w tym Program Pracy i Przewodnik dla wnioskodawców, w którym znajdują się wzory wniosków. Mamy tu do dyspozycji 2 formularze do wypełnienia, bowiem wnioski składają się z dwóch części: A – formularzy administracyjnych oraz B – opisu projektu. (spis treści)

    W zakładce My proposals, sekcji Edit Forms użytkownicy mogą wypełnić dokumenty administracyjne dotyczące ich projektu. Część B stanowi zasadniczy element wniosku. Musi zawierać szczegółowy opis pomysłu i planu prac, który dzieli zakładane zadania na pakiety, przydziela związanie z projektem obowiązki i zasoby członkom konsorcjum (jeśli dotyczy), ustala harmonogram realizacji projektu, główne kamienie milowe (tj. punkty wyznaczające postęp w realizacji projektu) i rezultaty, opisuje strukturę zarządzania projektem oraz plan komunikacji i wykorzystania wyników. Szablon wniosku. Zanim zaczniemy jednak wypełniać wniosek, warto mieć na względzie, co jest brane pod uwagę przy jego ocenie.

•Ocena projektu

Zgłaszając projekt do programu, trzeba spełnić przede wszystkim kryteria formalne. Są nimi •nieprzekraczalny termin złożenia wniosku; •minimalna liczba partnerów w konsorcjum; •zawartość merytoryczna zgodna z opublikowanym tematem; •system finansowania i budżet zgodny z Programem Pracy; •inne dodatkowe kryteria formalne zawarte w dokumentach konkursowych.

Kwalifikacja projektów do programu Horyzont 2020 odbywa się w drodze konkursowej. Jakość projektów jest oceniana przez dwóch niezależnych ekspertów. Podstawowe kryteria merytoryczne to:

A. Doskonałość projektu (excellence) – trzeba wykazać przełomowy charakter badań, nowatorskie interdyscyplinarne podejście do rozwiązania problemu, nakierowanie innowacji na zbadanie nowych możliwości rynkowych odpowiadających na europejskie/globalne wyzwania.

B. Oddziaływanie/wpływ (impact) – należy wykazać oczekiwane rezultaty projektu, ich oddziaływanie poprzez zdolność do wykorzystania nowej wiedzy; wzmocnienie konkurencyjności przedsiębiorstw przez rozwój innowacji; trzeba opisać sposób rozpowszechnienia i wykorzystania wyników projektów (odbiorcy) oraz zarządzania prawami włas­ności intelektualnej.

C. Jakość i skuteczność wdrożenia (Quality and efficiency of implementation) – trzeba wykazać: spójność i skuteczność planu pracy, kompetencje i doświadczenie partnerów, komplementarność konsorcjum (role partnerów konsorcjum nie powinny się dublować); opisać struktury i procedury zarządzania, czytelność podejmowania decyzji, zarządzanie ryzykiem; wniosek ma potwierdzić, że projektant dysponuje odpowiednimi zasobami osobowymi i infrastrukturalnymi do realizacji projektu w najlepszych warunkach.

W pierwszym etapie konkursu oceniane jest oddziaływanie, następnie doskonałość, a na końcu jakość i skuteczność realizacji. Co istotne, projekty muszą mieć wymiar europejski (european added value).

Wnioskodawca może wstępnie samodzielnie ocenić swój wniosek, aby przekonać się, czy spełni warunki konkursu. Na stronie programu dostępny jest plik z kryteriami oceny i punktacją za ich spełnienie. Jednak jest to narzędzie dość ogólne, z możliwością szerokiej interpretacji. Jak wynika z praktyki, bardzo dużo zależy od ekspertów oceniających projekty. Możemy obejrzeć listę już zakwalifikowanych projektów według państw pochodzenia. Jest tam skrót krótki opis projektu, nazwa firmy i kraj - polecam przejrzeć, przed pisaniem. Na tym samym Participant Portal możemy zgłosić siebie jako eksperta. Szczegółowe informacje dotyczące kryteriów wyboru, w tym określenia profilu ekspertów, zawiera zaproszenie Komisji Europejskiej do wyrażenia zainteresowania zostania ekspertem.

I kilka uwag na zakończenie. Do programów ramowych UE, w tym H2020 aplikujemy w języku angielskim. Wniosek musi być jasny i czytelny. Ważna jest nie tylko treść, ale też forma (zwiększenie czytelności i uatrakcyjnienie tekstu, np. wykresami i tabelami). Trzeba pamiętać o ograniczeniach dotyczących liczby stron i wielkości plików. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na realistyczne przygotowanie budżetu projektu i właściwe oszacowanie kosztów, które należy uzasadnić.

PR Horyzont 2020 – ważne adresy ściąga:

•Adres strony Programu Ramowego Horyzont 2020: 

•Przewodnik zgłaszania wniosków do PR H2020 (ProposalSubmission Service User Manual)

•Dokumenty na temat H2020: regulaminy, zasady udziału orazopisy programów pracy (Work Programme) dotyczące poszczególnych tematów,a także listy projektów, które już dostały dofinansowanie i FAQ orazdokumenty, w tym również KE, dotyczące H2020: 

•Informacje o Instrumencie MŚP: 

•Pełny spis konkursów z H2020: 

50 000 EUR - za napisanie studium wykonalności, kto chce ?

Instrument MŚP to jedyny program w ramach Programu Ramowego Horyzont 2020 skierowany do  mikro-, małych i średnich firm (MŚP), które wykazują wysoki potencjał rozwoju, jak również posiadają innowacyjną technologię, produkt lub usługę i zamierzają wdrożyć je na rynek europejski i globalny.

(SME Instrument). Jest to najważniejszy instrument finansowy dla MŚP w ramach H2020, które mogą składać aplikacje tak indywidualnie jak i w konsorcjum.

 Firma  (lub osoba prowadząca działalność gospodarczą), która chce wziąć udział w programie i dostać dofinansowanie w ramach Instrumentu MŚP, powinna wymyślić taką technologię, która wpisuje się w zakres tematów dedykowanych temu instrumentowi finansowania. Można poszukać szansy w zakresie technologii kosmicznych, innowacji ekologicznych, szeroko rozumianego transportu, e-mobilnych aplikacji dla administracji czy też miejskiej infrastruktury krytycznej. Tematyka jest dość szeroka. Ceniona jest przede wszystkim interdyscyplinarność, innowacyjność rozwiązań i ich burzący rynki charakter. Szczegóły opisane są Work Programme 7. Innovation in SMEs.

Aplikować można samodzielnie ( tylko SME Instrument) lub w kooperacji z minimum dwoma podmiotami z dwóch różnych krajów. Zaproponowane innowacyjne rozwiązanie powinno dotyczyć konkretnego problemu lub wypełniać lukę na rynku. Wszelkie dokumenty dotyczące Instrumentu SME  są przygotowane tylko w języku angielskim, w tym języku też składa się aplikacje. Dofinansowanie wynosi tytułowe 50 000 EUR i jest to 70% kosztów kwalifikowanych projektu, pozostałe 30% może być wniesione w postaci własnej pracy beneficjenta. Co warto podkreślić te 50 tyś.EUR to ryczałt, czyli, że praktycznie nie musimy się z niego rozliczać. Tak wygląda tabela rozliczająca wniosek  więcej nic nie wypełniamy.

  

•Etapy konkursu w ramach Instrumentu MŚP

Wsparcie finansowe oferowane w zakresie instrumentu ma umożliwić skuteczną komercjalizację rozwiązania na rynku europejskim poprzez weryfikację komercyjną i technologiczną.

I – W fazie pierwszej wspierane jest napisanie Studium Wykonalności.  W celu otrzymania dofinansowania na jego wykonanie składamy wniosek [proposal].

W tym etapie opisujemy potencjał techniczny i komercyjny naszego rozwiązania (produktu/usługi/technologii) będącego przedmiotem projektu. Jednym z wymogów jest poziom gotowości technologicznej naszego projektu, musimy zadeklarować, że produkt, usługa ma minimum TRL 7.

Opis naszego pomysłu (wraz ze spisem treści) ma zająć do 10 stron A4. Co naprawdę jest bardzo mało, więc pisząc trzeba być bardzo zdyscyplinowanym. Opisujemy projekt w część B wniosku, są też w tych dokumentach pomocnicze pytania ułatwiające odpowiedzi w naszym wniosku pod względem dostosowania się do opisywanych punktów. To co piszemy ma być osadzone w konkretnych realiach ekonomicznych, marketingowych i konkurencyjnych. Najlepiej jest oprzeć się podczas pisania na schemacie modelu biznesowego BMC lub Lean Canvas.
Dobrze jest też ten schemat załączyć, o ile jest wystarczająco miejsca. Projekt jest oceniany przez dwóch ekspertów, ocena może trwać do dwóch miesięcy ( z reguły trwa krócej). Ocena obejmuje ewaluację potencjalnego ryzyka wdrożenia, zarządzanie własnością intelektualną oraz sugestie co do potencjalnych partnerów do komercjalizacji efektów całego projektu. Możemy się do tej oceny przygotować poprzez formularz samooceny, ale wg mnie to jest to gruba iluzja, ponieważ jest tak „eufemistycznie” napisany, że najwyżej jakieś ogólne tylko przesłanki można wyciągnąć. Jeżeli nasz wniosek zostanie zakwalifikowany przez ekspertów, mamy miesiąc na podpisanie umowy grantowej. (Wzór wniosku, Umowa o dofinansowanie)

Otrzymujemy dotację w wysokości 50 tys. euro płatną w dwóch ratach, pierwszą (tj. 40% kwoty dotacji) w miesiąc po podpisaniu umowy, pozostałą – po skończeniu projektu. Dotacja jest wypłacana jako ryczałt, więc nie ma potrzeby jej rozliczania. Rezultatem projektu ma być studium wykonalności (biznes­plan) będące podstawą wniosku do fazy II. Mamy na opracowanie studium wykonalności 6 miesięcy. Dotychczasowe statystyki wskazują, że około 12% złożonych wniosków dostaje dofinansowanie na realizację fazy I.

II – Realizacja. Do tej fazy mogą przystąpić podmioty, które uzyskały wsparcie w ramach fazy I oraz inne podmioty, które opracowały studium wykonalności we własnym zakresie. Jej celem jest doprowadzenie technologii do momentu, kiedy będzie gotowa do wdrożenia i komercjalizacji. Opis projektu nie może być dłuższy niż 30 stron A4. Ocena projektu może trwać 4 miesiące, a na podpisanie umowy grantowej są 2 miesiące. Na tym etapie istnieje możliwość sfinansowania takich działań, jak: projektowanie, wykonanie prototypu, demonstracja, testowanie, miniaturyzacja konstrukcji, pilotaż. Rezultatem fazy II ma być też przygotowanie szczegółowego biznesplanu gotowego dla potencjalnych inwestorów, zawierającego plan pierwszej komercjalizacji oraz opis działań gwarantujących powodzenie projektu. Ma on stanowić podstawę do skorzystania z fazy III. Na realizację tego etapu mamy od 12 do 24 miesięcy. Finansowanie: 70% kosztów kwalifikowanych dla projektu w wysokości od 0,5 do 2,5 mln euro (w wybranych przypadkach może być to także 100% dla firm non-profit). Jak wynika z dotychczasowych statystyk, około 60% projektów, które przeszły fazę I, dostaje dofinansowanie w fazie II.

III – Komercjalizacja. Na tym etapie nie ma konkursu, każdy zgłoszony do tego etapu projekt otrzymuje opiekę ze strony ekspertów w komercjalizacji i pozyskaniu jej finansowania. Projekty w tej fazie będą objęte pośrednim wsparciem polegającym na ułatwieniach w dostępie przedsiębiorstw do kapitałowych i dłużnych instrumentów finansowych, pomocy w networkingu, zabezpieczeniu praw własności intelektualnej oraz dotarciu z produktem na nowe rynki.

Wnioski projektowe w fazie I i II instrumentu należy składać w określonych (wcześniej wymienionych) obszarach tematycznych. Dofinansowanym projektom przysługiwać będzie również wsparcie w postaci bezpłatnego szkolenia (coachingu) oraz wsparcia (mentoringu) oferowanego za pośrednictwem sieci Enterprise Europe Network.

Warto zaznaczyć, że badania i rozwój finansowane w ramach tego instrumentu mają pozwolić na osiągnięcie konkretnego stopnia gotowości technologicznej zgodnie ze skalą TRL (technology readiness levels) w zakresie 1-9, przy czym 9 świadczy o najwyższym stopniu gotowości. Nie ma konieczności przechodzenia fazy I, jeśli nasze rozwiązanie ma TRL równy 7 i większy, można składać projekt od razu do fazy II.

W dalszych postach więcej o Portalu Partycypanta, jak się zarejestrować i jak złożyć wniosek.

The Seven Acts of Charity - przykładem platformy wielostronnej :)

Kontynuując temat schematów modelu biznesu w oparciu o BMC przyjrzymy się teraz schematowi platformy wielostronnej. Skoro spodobał post, gdzie posłużyłem się obrazem Turnera, aby z ilustrować innowację burzącą, teraz wykorzystam mojego kolejnego ulubionego malarza, XVI wiecznego flamandzkiego mistrza pędzla Pieter'a Bruegel’a (młodszego) [piter brojgl]. zwanego Piekielnym, ze względu na tematykę obrazów. W tym wypadku posłużymy się właśnie „platformą” piekielną, czyli jak uciec od piekła. Artysta, pewnie nie myślał, że tak go niecnie wykorzystam, choć, pewnie by zrozumiał, sam prowadził swego rodzaju rodzinnie powiązany malarski biznes.

Najogólniej platforma wielostronna, to miejsce do kontaktów w jednym miejscu ludzi, którzy siebie i swoich usług, bądź towarów potrzebują. 

Znakomitą tego ilustracją jest „Siedem aktów miłosierdzia” ("The Seven Acts of Charity") Pieter’a Bruegl’a  w pewnym sensie pierwowzoru wielokrotnej platformy transakcyjnej, gdzie pośrednikiem i właścicielem jest Bóg. W tamtych czasach piekło i niebo nie było metafizyką, ale czymś jak najbardziej rzeczywistym i nieodległym. Mamy oto obraz przedstawiający ówczesną platformę wielostronną. Z jednej strony osoby, które realizują swoją potrzebę dostania się do nieba poprzez spełnienia dobrych uczynków: głodnych nakarmić, spragnionych napoić, nagich przyodziać, podróżnych w dom przyjąć, więźniów pocieszać, chorych nawiedzać, umarłych pogrzebać. Z drugiej strony właśnie ludzi potrzebujących ich „usług” , a tytułową platformą, miejscem realizacji transakcji jest małe miasteczko. (Przykład ten w jednym punkcie realizuje dwie potrzeby dającego usługi, a żadnej przyjmującego(za życia przynajmniej), ale cóż jak wszyscy wiedzą, życie nie jest idealne. Podobna sytuacja, zresztą często zachodzi w istniejących platformach wielostronnych, kiedy jedna ze stron nic nie zyskuje, bezpośrednio.) Jeżeli, ktoś będzie dociekliwy i spyta się gdzie na tym obrazie jest pośrednik do odsyłam do myśli „obraz przeważnie kryje zawsze coś, co trzeba zrozumieć, ponad tym, co zostało namalowane”. 

Schemat platformy wielostronnej wykorzystujemy albo na etapie tworzenia modelu biznesowego nowego przedsięwzięcia albo poprzez wykorzystanie istniejącej strony internetowej, aby na jej bazie zbudować przestrzeń do wielostronnych relacji. W sytuacji wyjściowej mamy propozycję wartości skierowaną do jednego segmentu klientów poprzez naszą stronę www. Nowa grupa klientów chciałby skorzystać z dotychczasowej bazy klientów i zaoferować im inną propozycję wartości. Takie platformy mają wartość dla jednej grupy klientów tylko pod warunkiem, że istnieje możliwość nawiązania kontaktu z drugą grupą. Tak jak spełniający dobre uczynki z potrzebującymi. Platforma generuje wartość, stwarzając warunki do interakcji przedstawicielom różnych grup. Platforma zyskuje na wartości, przyciągając nowych użytkowników, tych spragnionych „nieba” bądź pocieszenia. O ile tak ułożymy relacje uczestników platformy jak przedstawił je Pieter Bruegel to wykorzystamy zjawisko efektu sieci i odniesiemy sukces.  

Efekt sieciowy (efekt usieciowienia, network effect, network externalities). Pojęcie to oznacza sytuację, w której wartość dla klienta zależy od liczby użytkowników danego produktu, w szczególności - wzrasta przy rosnącej liczbie użytkowników. Efekt sieciowy występuje najczęściej w przypadku produktów i usług związanych z internetem lub nasyconych technologiami teleinformacyjnymi, rzadziej dotyczy produktów tradycyjnych. Wykorzystywany jest w różnego rodzaju produktach służących do komunikowania się (telefon, telefaks, komunikatory internetowe), miejscach umożliwiających interakcję między użytkownikami (aukcje internetowe, fora dyskusyjne, serwisy społecznościowe), a także produktach opartych na pewnego rodzaju standardzie (oprogramowanie, nośniki pamięci).

Platformy wielostronne charakteryzują się następującymi cechami:

1. Istnieją przynajmniej dwie rozłączne grupy klientów. Jedną grupą mogą być osoby sprzedające na aukcjach internetowych, drugą - kupujący. Klienci nie są na stałe przypisani do jednej z grup. Kupujący na aukcjach internetowych mogą być również sprzedającymi. Z punktu widzenia jednej transakcji klient może być albo kupującym, albo sprzedającym.
   
2. Istnieje wielostronny (zewnętrzny) efekt sieciowy pomiędzy powyższymi grupami klientów. Wzrost liczby klientów jednej grupy zwiększa korzyści dla klientów z drugiej. Atrakcyjność sprzedawania na aukcji internetowej wzrasta wraz z rosnącą liczbą klientów. Analogiczna sytuacja ma miejsce w przypadku wzrostu liczby sprzedających.
3. Istnieje pośrednik obsługujący powyższe grupy klientów i wykorzystujący wielostronny efekt sieciowy. Sprzedający i kupujący mogliby zawierać transakcje bez pośrednika, jakim jest serwis aukcyjny, jednakże ze względu na koszty transakcyjne nie robią tego. Pośrednik zmniejsza koszty transakcyjne oraz dokonuje internalizacji efektów zewnętrznych, a więc pozwala kupującym i sprzedającym czerpać korzyści z efektów sieciowych.

Najczęstszym przykładem platformy wielostronnej są oczywiście wszelkiego rodzaju strony aukcyjne, ale specjalnie odniosłem się do malarstwa, aby połączyć moje przyjemne z czytelnika pożytecznym, a może też przyjemnym ?